-
1 brzeg
сущ.• берег• борт• взморье• грань• каемка• кайма• кант• каёмка• край• кромка• лезвие• межа• наклон• ободок• обрез• окаймление• опушка• острие• остриё• побережье• ребро• склон* * *♂, Р. \brzegu 1. берег;nad \brzegiem rzeki на берегу реки;
2. край;nad \brzegiem przepaści на краю пропасти; usiąść na \brzegu fotela присесть на краешек кресла; pełny po \brzegi полный до краёв; sala wypełniona po \brzegi переполненный (битком набитый) зал;
3. обрез (книги);książka ze złoconymi \brzegami книга с золотым обрезом;
● pierwszy z \brzegu а) первый с краю; б) первый попавшийся+2. skraj, krawędź
* * *м, Р brzegu1) бе́регnad brzegiem rzeki — на берегу́ реки́
2) крайnad brzegiem przepaści — на краю́ про́пасти
usiąść na brzegu fotela — присе́сть на кра́ешек кре́сла
pełny po brzegi — по́лный до краёв
sala wypełniona po brzegi — перепо́лненный (битко́м наби́тый) зал
3) обре́з ( книги)książka ze złoconymi brzegami — кни́га с золоты́м обре́зом
•Syn:
См. также в других словарях:
nadbrzeże — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nadbrzeżeży, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} obszar położony nad brzegiem rzeki, jeziora, morza lub innych zbiorników wodnych; wybrzeże : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadbrzeże jeziora, rzeki, zalewu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostrówek — m III, D. ostrówekwka, N. ostrówekwkiem; lm M. ostrówekwki 1. gw. «wysepka, niewielki ostrów; kępa» 2. gw. «gaj, zarośla nad brzegiem rzeki» … Słownik języka polskiego
Каден-Бандровский — Юлий (1885 ) современный польский писатель (Каден псевдоним). Выступив еще в 1911 с повестью «Niezguta», К. Б. приобретает популярность лишь в послевоенной Польше, становясь характерным выразителем психоидеологии мелкобуржуазной интеллигенции,… … Литературная энциклопедия
nadbrzeże — n I; lm D. nadbrzeżeży «obszar ciągnący się nad brzegiem wód; wybrzeże» Nadbrzeże jeziora, morza, rzeki … Słownik języka polskiego
nadbrzeżny — nadbrzeżnyni «położony, występujący, znajdujący się, mieszkający na nadbrzeżu, nad brzegiem morza, rzeki, jeziora itp.; przybrzeżny» Nadbrzeżne bulwary, drogi, światła. Nadbrzeżne wydmy, piaski, łąki, skały, wzgórza. Nadbrzeżne osiedla, wsie.… … Słownik języka polskiego
plaża — ż II, DCMs. plażaży; lm D. plaż «piaszczysty lub żwirowy teren, pozbawiony roślinności, nisko położony nad brzegiem morza, rzeki lub jeziora» Rozległa plaża. Plaża nadbałtycka, nadrzeczna. Leżeć, opalać się na plaży. ∆ Dzika plaża «plaża… … Słownik języka polskiego
tarasowaty — «mający kształt tarasów, uformowany w tarasy płaskie poziome progi na zboczu doliny rzeki lub nad brzegiem morza» Tarasowate zejście na plażę. Tarasowate ukształtowanie terenu … Słownik języka polskiego
brzeg — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce rozgraniczające obszar wodny i obszar lądowy; pas lądu wzdłuż granicy rozdzielającej te dwa obszary : {{/stl 7}}{{stl 10}}Brzeg rzeki … Langenscheidt Polski wyjaśnień
terasa — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. terasasie, geol. {{/stl 8}}{{stl 7}} płaski, poziomy stopień na zboczu doliny rzecznej lub nad brzegiem morza, opuszczający się stromym spadkiem ku rzece lub morzu, powstały wskutek wzmożonej działalności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
